Podążając za wojskowym charakterem szkoły, wydarzenie zainaugurowano Mszą świętą w pobliskiej kaplicy, na której zgromadzili się Dyrekcja szkoły, wychowawcy klas, rodzice i uczniowie klas 3c i 3d. Część oficjalną zakończenia roku szkolnego dla klas programowo najwyższych w hali sportowej rozpoczęto przekazaniem Pocztu Sztandarowego oraz odśpiewaniem hymnu. Dyrektor szkoły Pani Barbara Jackowska powitała wszystkich zgromadzonych na uroczystości i w swoim wystąpieniu serdecznie podsumowała trzyletni pobyt uczniów kończących szkołę na terenie naszego campusu. We wzruszającym przemówieniu do maturzystów podkreśliła rolę, którą odegrali w historii naszej szkoły, jako już jej kolejne pokolenie. Z podziękowaniami, za wybór i promocję naszej szkoły na poziomie całego kraju oraz z życzeniami sukcesów na zbliżających się egzaminach dla naszych absolwentów zwróciła się Pani Luiza Kozłowska, reprezentująca na uroczystości Pana Starostę Powiatu Przysuskiego. W dalszej części uroczystości Pani Dyrektor, gratulując młodzieży ukończenia szkoły, wręczyła nagrody książkowe i wyróżnienia dla uczniów wykazujących się szczególnymi osiągnieciami zarówno w edukacji jak i w inicjatywach pozaszkolnych. Rodziców uczniów wyróżniających się w nauce, wyszkoleniu wojskowym i zachowaniu Pani Dyrektor uhonorowała listami gratulacyjnymi. Z rąk Pana Pułkownika Ryszarda Młodzianowskiego kadeci otrzymali certyfikaty poświadczające ukończenie programu edukacji wojskowej w ramach projektu Ministerstwa Obrony Narodowej Certyfikowane Wojskowe Klasy Mundurowe. Poruszającymi słowami piosenki „Ale to już było…” oraz ciepłym słowem absolwenci pożegnali się z Dyrekcją, wychowawcami, gronem pedagogicznym, pracownikami szkoły oraz młodszymi koleżankami i kolegami, dziękując za troskliwą opiekę oraz zapewniając o swojej pamięci i wdzięczności.
W części artystycznej, przygotowanej przez uczniów klas młodszych, uroczystość pożegnania była pełna wrażeń i wspomnień, prezentacja dokumentująca trzyletni pobyt w murach naszej szkoły sprawiła, że po latach z „łezką w oku” wspominali troskliwych nauczycieli i wychowawców, młodsze koleżanki i kolegów, bo przecież to tutaj w Lipinach zrodziły się wielkie odkrycia, talenty, emocje i przyjaźnie. To wszystko, co przed trzema laty było obce i nieznane – stało się zrozumiałe, przyjazne i bliskie.